بهار 1383

r58baran@yahoo.com

اينجا آسمان همان رنگ است...

قبل از ورود به دنيای وبلاگ گمان می کنی اينجا دنيايي ديگر است،جايی که از تضادهای طبقاتی و رابطه بازيهای متعارف اجتماع واقعی خبری نيست ، جايی که بواسطه ناشناخته بودن می توانی لحظه ای آن کسی باشی که هستی
،همان گونه که فکر می کنی .
درست يا غلط فرقی نمی کند ، مهم آنست که خودت باشی بی نياز از تملق ها و پنهان شدن در پس واژه هايی که خود نيز به آنها ايمان نداريم.
کافيست چند روزی در فضای وبلاگها گشتی بزنی ، با اندک توجهی خواهی
فهميد اين دنيای آرمانی چندان هم رها شده از دغدغه های روزمره نيست

حرفهای قشنگ ، گاه پليدی های درون را پنهان می کند...

اينجا عده ای حالا به هر دليل معروف و مشهور می شوند ، هر جا که قدم
می گذاری ردپايی از آنها می بينی ، نقل قول ، لينک و تعريف و تمجيدهای هميشگی.
عده ای هم سرگرم وبلاگهای متروک و گمگشته خويش اند.
درست شبيه روزمره گيهای دنيای واقعی ما .
و البته عده ای هم ما بين ساکنان اين کره مجازی مسابقه می گذارند ، داوری می کنند و جايزه می دهند.
باز هم همان دست و پا زدنهای معمول برای مهم شدن

اگر چه بر لب من از سياهی مظلَم
و پايداری شب
ناله هست و شيون هست
اميد رستن از اين تيرگی جانفرسا
هنوز ، با من هست.
حميد مصدق/از جدايی ها